Hey, Zoals jullie misschien gemerkt hebben is er al een hele tijd geen verhaal meer verschenen op het literaire hoogtepunt blog van mij. De reis heeft ons tot nu toe op prachtige stranden en campings gebracht. Afgelopen week zijn we aangekomen op het zuider-eiland. We zitten nu in de buurt van Greymouth. Nou hierbij op vele verzoek een nieuw verhaal met de hoogtepunten van de afgelopen weken: - Zoals jullie allemaal wel gehoord hebben hebben wij een schitterende Nissan Serena aangeschaft. Helaas hebben wij hem in Auckland niet voor een goed bod kunnen verkopen. Dit betekent een mooi tripje van twee maanden in een appartement op wielen. We wilden de auto een beetje 'pimpen', dus wat gordijntjes en wat waslijntjes ophangen voor kleding. Zoals jullie misschien verwachten zijn het geen satijnen gordijntjes geworden maar topkwaliteit vuilniszakken. De auto rijdt echt super. En ja Astrid wij hebben wel zijspiegels op onze auto. Na deze mooie voordelen opgenoemd te hebben moet ik helaas toegeven dat we vandaag een ongelukje hebben gehad met de auto. Er zat een kingsize wesp in de auto tijdens het rijden, we konden niet stoppen. Dus probeerden wij hem dood te slaan. Op een gegeven moment zat het beest op mijn been en voel ik een slipper neerkomen op mijn been met de bedoeling dat beest te doden. Helaas niet gelukt! Op datzelfde moment belanden wij op het gras, na een aantal pionnetjes geraakt te hebben van de wegwerkers, op ongeveer 30 cm van een ravijn. Uiteindelijk blijkt alleen de pijp van de uitlaat kapot te zijn. We slapen nu in een klein dorpje waar we de auto maandag laten maken. Heeft iemand enig idee wat een normale prijs is om dat te laten repareren, zodat we niet worden opgelicht. - het volgende onderwerp wat ik toch moet aankaarten zijn de lifters. Allereerst moet ik even de hoofdregel duidelijk maken: 'we nemen geen mannelijke lifters mee'. Tweede regel en minstens zo belangrijk: blond haar en dikke ......! Hahaha nee als het maar een meid is die er goed uitziet. Net als ik :) Het begon op het noordereiland waar wij aankwamen op een camping op het strand in de buurt van het noordelijkste punt. Dit was echt een superplek. Daar ontmoeten we twee Duitse meiden die op de fiets door Nieuw Zeeland aan het toeren waren. Eentje was enigszins zwaarlijvig (een echt propje, Marten) en de ander zag er goed uit. We besloten maar pasta te maken voor deze dames en na een leuke avond gingen we met een goed gevoel slapen in onze auto. Volgende dag hebben we ze maar meegenomen in de auto, fietsen achterin en de dames erbij. We zijn naar het strand geweest en gingen zandduinsurfen. Was echt lachen! Het was al erg laat en toen besloten we maar een huisje te huren met z'n vieren en daar maar te gaan slapen. Volgende ochtend werd deze meneer 23 jaar en uitgebreid gefeliciteerd. We hadden geen zin meer om ze nog een dagje mee te nemen dus zetten we ze af om maar weer te gaan fietsen. Later hebben we nog een nieuw zeelands vrouw meegenomen in de auto. Ze zag er van een afstand goed uit, maar we kwamen dichterbij en toen schrokken we best wel. Het bleek een oma te zijn, met een goed figuur. Uit respect voor de oude medemens namen we haar toch maar mee. - we trekken ook af en toe op met een aantal mensen om een tijdje mee te gaan reizen. Zoals de laatste week met een Duitser. Hij was 21 jaar en nog echt een broekie in vergelijking met ons, hahaha. Nee, hij was echt aardig maar wel een beetje een watje. Elke keer als we ergens aan het wildkamperen waren was hij doodsbenauwd dat we gewekt zouden worden door de politie. De laatste nachten brachten we door in Nelson midden op een parkeerplaats in het centrum en hij had het er de hele tijd over. 'Als we gepakt worden krijgen we een enorme boete'. We zeiden dat hij zich niet zo moest aanstellen en dat we gewoon bleven staan. Uiteindelijk bleven we ook. We hebben gelachen en zijn een aantal keer uit geweest in Nelson. Afgelopen vrijdag was echt lachen. We gingen eerst een rugby wedstrijd kijken. Het was een friendly voor Christchurch tussen een nieuw zeelands team en eentje uit Australie. We konden op het laatste moment nog kaarten krijgen in een bijna uitverkocht stadion. Daarna besloten we even terug te gaan naar de auto om wat biertjes te halen. Toevallig kwamen daar een Nieuw Zeelands stel tegen van middelbare leeftijd. Even mee gebabbeld en een gratis ontbijtje bij gescoord voor de volgende ochtend. Na dit gesprek gingen we de stad in. We ontmoeten daar een aantal canadese meiden, waar we mee hebben gedanst en de hele avond lol mee hebben gehad. Dit waren een aantal hoogtepunten van de afgelopen weken. Wees niet bang wij vermaken ons wel. Ook kijk ik in elke supermarkt of ik nog een chocolade decoratie tegenkom op het gebak, maar helaas. Het is alleen maar icing of helemaal niks. Als ik weer een literaire ingeving heb zal ik weer een verhaal schrijven. Voor de dobla collega's, ik hoop jullie te zien in Vietnam tijdens de opening. We houden daar zeker contact over. Groet, Walter