Hallo allemaal, Gisteren zijn we naar de dokter geweest met Sander en hij bleek griep te hebben. Hij had 39.3 graden koorts. Van de dokter heeft hij medicijnen gehad. Vandaag is de koorts iets gezakt
en gaat het weer iets beter. Ik probeer hem nu te verzorgen zodat hij er snel weer bovenop komt en dat wij onze reis kunnen vervolgen. Klik op onderstaande link of kopieer de link in de browser om de
nieuwe foto's te zien (ook met de foto's van Fiji familie): http://picasaweb.google.com/walterpomp/Fiji# ------- As i told you in my previous story sander, my friend, became sick. We went to a doctor
and she told us he has the flue. She gave him some medication. I try to look after him and hope that we can continue our travel very soon. Please click on the link below or copy it into your browser
for some new photo's (also photo's from the fiji family): http://picasaweb.google.com/walterpomp/Fiji#
Maar laten we beginnen met het begin. De nacht; we lagen midden in de zogenaamde woonkamer op kleine matrasjes. We sliepen een uurtje, we waren weer een uurtje wakker. Buiten liepen honden, katten en
kippen en midden in de nacht leek het wel of er een kat werd geslacht door meerdere honden. Wat een herrie kunnen die beesten maken zeg. Paardrijden stond op het programma en na het ontbijt rond de
klok van 10 gingen we op pad. De jongen van 17 en een vriend van hem, van 24 gingen mee. We klommen op het paard en eigenlijk ging dat al heel snel erg goed. We waren verbaasd hoe goed het eigenlijk
ging. We beklommen kleine bergen om vervolgens weer af te dalen, we gingen met paard en al door een snelstromende rivier en we genoten van het uitzicht. Mooie ervaring. Nu komt het hoogtepunt, want
dat heb ik nog niet verteld, we gingen naar een familie toe die geiten hadden. Je voelt ‘m al aankomen; wij boden aan om een geit te kopen en dat we die dan 's avonds met z'n allen gingen opeten.
Voor $130 = 52 euro kochten we een geit, die ze eerst nog even moesten vangen. Dat spektakel hadden we helaas niet meegekregen, we, lagen te luieren in de zon. Een uur later kwamen ze met een geit
aan, de geit had een touw om de nek en wilde telkens ontsnappen. De 24 jarige Fijian, bond een touw om zijn middel en zat zo vast aan de geit. We klommen op de paarden en maakten de rit terug naar
het huis van de familie. De rivier oversteken ging deze keer niet zonder slag of stoot, de arme geit verdronk zowat en lag daar half op z'n rug. Ook stond er midden in de rivier een vrachtwagen, die
stond daar gewoon stil zonder iemand erin.. Fiji-style. De terugweg ging iets anders en we kwamen een mango-boom tegen waar we uiteraard verse mango's uit de boom plukten en die opaten. Met een mooie
ervaring rijker en een geit, kwamen we terug bij de familie. De 24 jarige ging direct zijn mes slijpen en toen kreeg ik meteen al een naar gevoel eigenlijk. Eerst waren we zo stoer, maar puntje bij
paaltje vonden we het eigenlijk zielig. Een half uurtje later werden we geroepen en rolden ze de geit op zijn rug. M'n maag draaide zich om. Toen het vlijmscherpe mes op de keel van geit werd gezet,
wisten we dat het echt ging gebeuren. En dat gebeurde ook. Details laat ik achterwege. Na dit ‘spektakel' 3 minuten te hebben aanschouwd vluchtten we weg naar de veilige huiskamer, zonder bloed en
alles wat er bij komt kijken. Inmiddels was ons water al een tijdje op en af en toe namen we een slok lauwe cola. In de wijde omtrek was er geen winkel te bekennen dat water verkocht. Na wat
aandringen ging de oudste zoon toch water voor ons halen, bij bleef ruim een uur weg en ondertussen hadden we toch wat Fiji-pijpleiding-water gedronken, wat niet veel mensen aanbevelen. Vanaf het
moment dat hij het water had ging het bergafwaarts met Sander. Ik ging voetballen met de jongens, en Sander lag languit, met de voetjes omhoog opgevouwen op een bank. Zijn voorhoofd werd heter en
heter en in de woonkamer kwamen ook steeds meer mensen. Na enige verkoeling ging Sander toch naar binnen, Ik zei meteen al dat we terug naar een hotel moesten, maar hij zei: ik kijk het nog even aan.
Een uur later was hij niet veel opgeknapt en werd de geit opgediend, na een hap zei Sander: Wal ik moet echt kotsen. Ik regelde meteen een taxi en dat was het beste wat we konden doen. Ik nam nog een
paar happen geit en pakten m'n tas in. Iedereen vond het jammer en tot slot namen we nog een groepsfoto. ------- We slept the first night on a small and hard matrass on the ground in the living room
of the house. We couldn't sleep fantastic because the dogs were barking and the chickens made a lot of noise. As you already understand they have a lot of different animals. At the end we slept a
couple of hours. When we woke up the mother made us some breakfast and we went horse riding for the first time. It was really fun, we walked through the mountains and in rivers and saw a lot of
things normal tourists do not even see. We also saw a Mango tree, climbed in and had the fresh mango's for lunch. This was a great adventure. When we came back to the house my friend Sander became
really sick and we had to take him to a doctor. He has a fever of 39.3 degrees, so that is not to good. That is why we booked a hotel in town, close to a doctor, and skipped the second night at the
family.
Fiji-time hing ons even de strot uit. Als je een afspraak maakt dan komen ze uren later of helemaal niet. Maar het is het allemaal waard, echt waar. Soms zit het even tegen, maar uiteindelijk komt
het goed. Nu zitten we ver van alle hostels en toeristen, midden in de bergen bij een typisch Fiji-gezin. Zo gastvrij, ongekend. Dag 14 begon al 's nachts. Ik zal mezelf citeren: ‘Als die honden niet
aan het blaffen waren, was Sander het wel'. Een roerige nacht dus, uiteindelijk wist ik nog wel wat uurtjes te maken. Het personeel van het ‘Beach Escape Hostel' is Fiji-style. Er is werkelijk
niemand te bekennen hier, gemiddeld 6 mensen per nacht die hier slapen en toch zijn ze minimaal met 4 man sterk aanwezig. Beetje vegen, zitten en tv-kijken. Maar wij zetten ze wel aan het werk hoor;
omeletjes maken. Rond de klok van 11.30 gingen we met een Nederlands stelletje naar de bus. Twee gymleerkrachten op het voortgezet onderwijs en ze zijn al 5,5 maand aan het reizen. Fiji is voor hun
de eindbestemming. Zij zijn het er ook over eens dat Australie niks is, gewoonweg omdat het te duur is. Ze waren enthousiaster over Nieuw-Zeeland, dus daar hebben we nu ook wel zin. Toen de bus
eenmaal was aangekomen, stapten we in en genoten we van de exotische rit. De Nederlanders pakten een andere bus om naar de haven te gaan en te vertrekken naar de eilandjes. Wij gingen langs de
plaatselijke supermarkt wat een attractie op zich is. De geur alleen al.. het ruikt bijzonder, laten we het zo zeggen. We sloegen alvast eten en water in voor onze trip later die dag met die local.
Rond 1 uur waren we terug en om 14.00 uur hadden we afgesproken met onze local. Tot onze grote verbazing kwam hij al om kwart over 1. Alleen niet met het goede nieuws wat we verwachtten. Hij had het
druk, Fiji-time, en kwam ons rond 15.00 uur ophalen. Accepteren maar en erop vertrouwen dat hij iets later komt. De uren verstreken, ik besloot een dutje te doen aan het groene-gele zwembad want er
was eindelijk een lekker zonnetje. Maargoed de uren vlogen voorbij en om 15.30 uur hoorden we een auto aankomen met bekende stemmen. Niet de gids hoor, maar de Nederlanders. De ferry vertrekt alleen
's ochtends en geheel onverwachts zagen ze ons weer zitten en lachten ons keihard uit. Gemeen gewoon. Ze hadden natuurlijk ook het verhaal van de geit gehoord dus ze wreven het er lekker in. Om 16.00
uur nog geen gids en als het 16.30 zou worden zonder enig teken van de gids, gingen we een taxi pakken naar nowhere - the road to nowhere. Maakte ons niet uit waar, als we maar ver, ver weg waren van
deze plek. Onze deadline naderde en om 16.20 kwam hij eindelijk. Hij was bijna klaar, hij moest zich nog even omkleden en dat zou nog een kwartiertje duren. Enigszins geërgerd vertelden we dat we nu
of nooit weg gingen. Uiteindelijk zaten we 16.45 in de taxi en moest hij ondertussen nog allemaal boodschappen halen bij marktkraampjes en tankstations. Onwetend over wat er gebeuren ging en waar we
in godsnaam heen gingen, sloegen we een zijweggetje in wat zachts gezegd hobbelig was. Gaten, kuilen en met een snelheid van 10 km per uur strompelden we naar het huis van de local. Na een ritje van
een klein uurtje kwamen we aan bij zijn huis. Een roze huisje met golfplaten, hout en een stenen fundering. Het was een knus huisje. We werden Fiji-aans goed ontvangen door zijn hele familie. Zijn
vier zoons varierend van 3 tot 16 jaar, zijn vrouw en een oma. We hadden een voetbal bij ons dus gingen meteen met de jongens voetballen. Ze spreken allemaal uitstekend Engels hier want de kinderen
krijgen hier 3 talen op school: Fiji, Engels en Indisch. Het huis was gebouwd op een klein heuveltje en het uitzicht was echt geweldig. Kleine zandweggetjes, Fiji-huisjes en omringd door de bergen in
de verte. Verder lopen er kippen, katten, honden, koe-en en paarden rond. Ook een lekker geitje, her en der. Achter het huis is een typisch Fiji-huisje gemaakt van vooral stro. We werden hartelijk
begroet en dat hebben we hier wel geleerd, dus wij brullen het hardst ‘Bula Bula Bula' inclusief een hartelijke handdruk. Binnen in het kleine, ronde, rieten huisje hing een boksbal en werd er
getraind. In deze hitte van minimaal 30 graden trainden ze zich rot. Naast het huisje werd er touwtje gesprongen. Horloges werden bijgehouden en de coach van de bokser zei hoeveel minuten nog.
Vervolgens pakten we de bal, liepen naar beneden en speelden voetbal. Twee doeltjes gemaakt van houten balkjes speelden we 5 tegen 5. Van 22 tot 6 jaar, iedereen die voorbij liep deed mee. Het veld
was uiteraard hobbelig, modderig en vol met stenen. Toch speelde iedereen met blote voeten.. dus wij ook. In de bloedhitte speelden we een goed uurtje totdat de bal kapot ging. Geen probleem voor je,
gewoon verder gaan met de binnenbal. Fiji. Na het voetballen gingen we met zijn zoons een stukje lopen naar een winkeltje. Ook beklommen we een klein bergje, zodat we zelfs het strand in de verte
konden zien. We kochten cola, ook voor de jongens en we praatten veel over voetbal. Iedereen in de wereld weet dat ‘wij' drie keer een WK-finale hebben verloren, au. Hier zaten ze toen om 06.00 uur
's ochtends voor de tv om alle wedstrijden te zien. Ondanks dat het arm is hier, zijn ze goed op hoogte van al het voetbalnieuws. 's Avonds werd het eten voor ons gekookt en stampten we de Kava, ik
zal er een foto van op de site zetten. De stroom was al de hele dag uitgevallen en toen gingen de fakkels en de kaarsjes aan. Toen het eten werd opgediend in de woonkamer ging het licht gelukkig weer
aan en zaten we op de grond rijst,aardappels, ei, pannenkoekjes en veel meer anders te eten. Het smaakte goed in ieder geval. Sowieso is dat een geweldige ervaring, net zoals in Marokko. We kregen
water aangeboden, wat later bleek uit de pijpleiding te komen.. wij dachten uit een waterput. Afgeraden wordt op water uit de kraan te drinken. Good luck.. Maar het hoogtepunt van de dag was het
douchen. Geen licht in de ‘badkamer', maar een klein kaarsje. Geen heet water of waterputje, gewoon een beetje stromend koud water en een teiltje op de grond. Goh, wat ben ik verwend in Nederland
zeg.. We zitten hier met 7 mensen in de woonkamer en ik ga even met de jongens Fifa spelen. Wat een heerlijke dag, dit zijn de mooiste dingen, gewoon doen en maar afwachten wat er gebeurd. -------
Today we finally had the change to sleep with some Fiji people. So no hostel but sleeping in an old house made out of old iron and wood. We went to see a family of 7 ( father, mother, 4 children and
grandma) and planned to stay there for 2 nights. Around 4.45 pm the father came to pick us up with a taxi to drive to his house. It was a trip of 30 minutes on a dirty old road with a lot of put
holes. Finally we arrived there an saw a pink house with a traditional wooden shedd at the back. We bought a football for the kids and we immediately we invited to play some Fiji style football. The
pitch was hard, small and nothing that we are used to in Western Europe. However we really enjoyed seeing the kids laughing and playing football. After playing with the kids it was already time to
eat and the mother made us some fantastic indian curry.
Wat is er meer Fiji dan 's avonds laat in het donker Fiji-rugby spelen in de zee? Niets dus. Wat volleybal of voetvolley, maar Fiji-Rugby in de zee, dat is het echte leven hoor. Daar kan geen
vers-geslachte geit aan tippen.. Nee, ken je die mop van die geit die we gingen slachten. Ja daar leefden we naar toe, we hadden een doel in ons reis-leven, we droomden er zelfs van. Om 14.00 uur
stipt stonden we bij de afgesproken plek. Zakmes in de aanslag, onze mooie kleding aan. Fiji-time is het hier, dus iedereen doet relaxed. 15.00 uur werd het, mja het kan nog altijd. Ondertussen wat
muziek luisteren en poolen.. nee hoor. En ook de uren daarna, kwam onze geit-droom niet uit. Zwaar ontsteld en teleurgesteld in de hele bevolking van Fiji, relaxten we verder. 's Avonds eten wij niet
bij ons Beach Escape hostel. Het is er $20 voor een maaltijd, dus 8 euro. En bij de buren van het bamboo hostel is een maaltijd voor 4 euro. Dan heb je echt Fiji-food met vis, kip etc. Enfin, sorry
voor mijn woorden, dat bamboo hostel is onze ergernis #1. Daar lopen van die backpackers met baarden en rasta's die hier al een jaar zitten. En ze doen de hele dag niks. Ze zitten alleen maar. Dag 13
begon rond een uurtje of half tien, waarna we vast een omeletje bestellen met toasted brood. We hadden om 12 uur afgesproken met twee Fiji-gasten van 16 jaar, waarmee we altijd Fiji-rugby spelen in
de zee. Rond tien uur stapten we in de bus naar de ‘stad' Nadi. En zo'n bus is echt Fiji. Geen ramen, maar een zeil gespannen van de zijkant, spotgoedkoop en als je wilt laten weten dat je uit wilt
stappen moet je aan een koortje trekken, wat een belletje laat rinkelen. Hoezo Connexion, Fiji-style. Aangekomen in de stad gingen we weer naar de lokale markt, waar we natuurlijk Kava moesten
drinken, fruit kochten en de heerlijke geur van vis mochten ervaren. Het busstation leek van de aardbodem verdwenen te zijn, dus een taxi voor anderhalve euro bood uitkomst. De jongens waren al op
ons aan het wachten en we speelden wat volleybal en rugby, wat echt de nummer 1 sport is hier. Overal hebben ze rugbyvelden. In de avond ontmoetten we een Nederlands stel en een Duitse die alleen
reisde. We gingen met z'n 5-en uit eten om vervolgens in het donker te rugby-en en te volleyballen.
Hallo allemaal, Ik heb nog geen tijd gehad voor de verhalen van dag 12 en 13. Deze zullen over 2 nachten worden gepost. We gaan vandaag met een gids mee de bergen in, waar we geen internet hebben. De
afgelopen dagen was het gezellig met Nederlandse en Duitse gasten vandaar. Tot later, Walter ------ Untill now I haven't found the time to post the stories about Day 12 and 13. I Will post them on
Day 16 when we return from the mountains. Regards, Walter
Dag 11 - Day 11 Voor het eerst werden we wakker in ons subtropische hostel op de Fiji eilanden. Een mooi zonnetje dat al snel veranderde in een flinke regenbui. Who cares! We zijn immers op de Fiji.
Alles gaat hier veel langzamer dan we gewend zijn in NL. Het mag allemaal op 'Fiji time', lekker relaxed en dus vooral geen stress. Na onze tanden te hebben gepoetst zijn we een potje gaan poolen en
hebben we een ham/kaas omelet gegeten voor maar € 2. Helaas kunnen we hier niks uit de magnetron eten, alles moet en is vers. De overheerlijke omelet was nog niet opgegeten of we werden al
lastiggevallen door een man die een tourguide bleek te zijn. Na wat onderhandelen zijn we op een leuke prijs uitgekomen voor een kleine rondrit. Hij bracht ons eerst naar 'The garden of the sleeping
giant'. Dit is een jungle gevestigd op een berg (1500 meter hoog), die lijkt op een slapende reus. Jullie zien op de foto's een aantal voorbeelden van de dingen die we daar zagen. Hierna zijn we naar
de stad (Lautoka) geweest om te lunchen en een markt te bezoeken. Dit was echt supergaaf. Op de markt waren allemaal vriendelijke (althans zo gedroegen ze zich) mensen, die een praatje wilden maken.
Een aparte, maar coole belevenis. Na deze indrukken te hebben opgedaan waren we alweer op weg naar het hostel. Op deze weg gebeurde er iets grappigs. Sander en ik begonnen over geiten die we los
langs de weg zagen lopen. De gids begon te vertellen dat het normaal was dat deze beesten geslacht worden tijdens speciale gebeurtenissen en dan, natuurlijk, worden opgegeten. Voor de grap zeiden we,
wat als wij nou een geit kopen voor jou en jij deze slacht dan komen we morgen bij jou langs om deze op te eten. Het verrassende was dat hij meteen akkoord ging. Dus morgen gaan we op pad om een geit
te kopen, die we 's avonds op gaan eten, met zijn familie (4 kinderen) bij hem thuis. Ik zal morgen meteen de foto's online zetten, haha. Voor de foto's klik op onderstaande link of plak deze link in
de browser: http://picasaweb.google.com/walterpomp/Fiji# P.s. Ik zou de foto's pas later bekijken ze staan er op dit moment nog niet allemaal op. Groet, Walter ------------------- For the first time
we woke up in our subtropical hostel on the Fiji Islands. We had a nice sunshine which changed into rain within a matter of seconds. Who cares! We're on Fiji. Everything is really slow here, from the
people to the animals to the cars. They all say that it is the Fiji style and that they have got nothing to worry about. We started the morning with a perfect ham/cheese omelet, which was cheap
however it was of a great quality. While we were enjoying our breakfast, a tour guide came into the hostel. He explained us all the possibilities of the area. We decided to first go into the jungle
and than to a market in Lautoka (big city on Fiji). The name of the jungle is 'The garden of the sleeping giant', the mountain the jungle is on looks like a sleeping giant. This was really beautiful
despite of the rain. As mentioned after visiting the jungle we went to Lautoka, the second biggest city of Fiji. You can see on the pictures that it was really crowded and it looked like we travelled
back in time. We went to the market square immediately where the inhabitants sell fruit and vegetables. There were a lot of lovely and nice people. They were all interested in were we came from and
why we choose for Fiji. For more info please see the pictures by clicking on the link below (or copy and paste the link in your browser): http://picasaweb.google.com/walterpomp/Fiji#
Dag 9 en dag 10 - Day 9 and 10 Jullie zullen vast begrijpen dat we op dag 9 nog steeds aan het relaxen waren. We hebben wel al het een en ander uitgezocht over de Fiji. We weten nu dat er
waarschijnlijk geen cycloon over zal komen, maar dat er nog wel hevige stormen kunnen ontstaan. Dag 10, om 4.00 uur ging de wekker. Het was eindelijk tijd om naar Fiji te gaan. Sander had de avond
ervoor een taxi besteld waar we meteen in konden stappen. Hij reed ons naar de eerste underground van de stad. Vanwaaruit wij de metro pakten naar het vliegveld. Eenmaal aangekomen op het vliegveld
wilden we inchecken, maar hier begonnen de eerste problemen al. We hadden een enkeltje geboekt naar Nadi, een grote stad op Fiji. Dit mag wel alleen mogen we daarna Australië niet meer in en moeten
we een nieuw visum aanvragen. Dus wij moesten van het enkeltje ter plekke een retourtje maken. Zo gezegd zo gedaan. Na veel gezeur konden we dan eindelijk in het vliegtuig stappen. Na een vliegreis
van 5 uurtjes kwamen we aan op het regenachtige Nadi International airport. We pakten een taxi en gingen opzoek naar een hostel. Na een klein kwartiertje hadden we al eentje te pakken. Het is maar €
8 per nacht en het ziet er echt super uit. Vandaag gaan we een beetje rondkijken en vanaf morgen gaan we allerlei activiteiten ondernemen. Ik zal morgen ook alvast de eerste foto's plaatsen van de
eilandengroep. ----------- As you might understand the 9th day we didn't do much we were relaxing in the hotel. Fortunately we heard on the news that there wasn't cyclone heading for Fiji this year.
So Fiji here we come!!!!!!! Day 10, at 4 a.m. we woke up to catch our flight to Nadi international airport. My friend ordered a taxi the night before so we could step in the cab immediately. The cab
driver drove us to the nearest underground, from where we could reach the airport. This all just to save cost. The taxis in Sydney are very expensive. Once we arrived at the airport of Sydney the
problems started. We booked a one way ticket to Fiji. To get back in Australia we had to have a return ticket, so we bought this ticket and we will leave the islands on the 7 th of February. After a
lot of comments on the way we arranged this we could continue our travel and we were heading to Nadi. After a flight of approximately 5 hours we arrived in a rainy Fiji. We took a cab and started to
look for a hostel. After 15 minutes we already found a cheap one for only €8 per night per person. The quality is great. Today we are going to hang out and see the city and starting from the tomorrow
the adventure begins on Fiji. Tomorrow I will add some pictures. Regards, Walter
Hey, Vanochtend werden we wakker, op ons extra kingsize bed, met een zonnetje. Buiten was het 26 graden en ideaal weer om de omgeving te gaan verkennen. Zou je denken, alleen hier is niks te beleven.
Daar hebben we natuurlijk zelf voor gekozen en het maakte ook eigenlijk niks uit. We hebben gewoon maar weer gerelaxed en bereiden ons voor op de reis naar Fiji. Omdat ik verder niks spannends te
melden heb vandaag stuur ik de link naar de foto's. Klik op de link hieronder en geniet: http://picasaweb.google.com/walterpomp/Australie Groet, Walter ------ Dear, This morning we woke up, on our
kingsize bed, with a sunshine. The temperature was beautiful and was 26 degrees. This should be an ideal weather condition to explore the surroundings of the part of Sydney we are in know. However
there is really nothing to do, of course we made this choice ourselves and we are preparing for the trip to Fiji. Furthermore I have nothing exciting to do , so I will give you the link to the
pictures. Please click the link below and enjoy: http://picasaweb.google.com/walterpomp/Australie Regards, Walter
